Arabska demograficzna bomba zegarowa jest rozpowszechnianym, bez sprawdzenia, mitem .

4 grudnia 2016 roku amerykański sekretarz stanu John Kerry powiedział: „dzisiaj jest około 6.5 miliona Zydów pomiedzy Jordanią a morzem Sródziemnym, ale ilość Arabów jest większa”. Więc twierdzi konsekwentnie, że Izrael musi zrezygnować z geografii, aby uratować demografię i pozostać państwem żydowskim.

Kerry rozpowszechnia – bez sprawdzenia – wyolbrzymione dane palestyńskiego Centralnego Biura Statystycznego, którego zadaniem jest zakorzenienie strachu, pesymizmu i fatalizmu w Izraelu (Izrael od roku 1997 nie bada danych palestyńskich), w celu jednoczesnego zwiększenia amerykańskiej pomocy dla Władz Palestyńskich. Kerry podaje rękę fałszowaniu rzeczywistości, próbom otumanienia i tuszowania tendencji demograficznych, a rzeczywistość wykazuje szybką westernizację islamskich demografii, pomiędzy Iranem a Maurytanią, włącznie z Josz*, ale także w granicach zielonej linii, jednocześnie vis-a-vis wzrostu demografii żydowskiej.

Ponizej – nie szacowania i nie prognozy – lecz fakty udokumentowanebadaniami prowadzonymi od 2004 roku do dzisiaj. W ramach tych badań porównywane są ogromne różnice pomiędzy danymi palestyńskiego Biura Statystycznego a palestyńskimi danymi Ministerstwa Zdrowia i Ministerstwa Oświaty, palestyńskimi komisjami wyborczymi, Bankiem Swiatowym, izraelskim Biurem Statystycznym, i izraelską strażą graniczną (dokumentującą  wyjścia i wejścia poprzez przejścia graniczne). Na przykład:

1. Ilość Arabów w Josz* wynosi 1.7 miliona, a nie 2.9 milionów, według danych palestyńskigo Centralnego Biura Statystycznego, dane tyczące ilości ludności w Josz* wykazują większą tendencję spadkową, niż Arabów w granicach „linii zielonej” .

2. W 2016 roku wyrównała się różnica w dzietności: 3.3 na kobietę arabską (z tendencją spadkową), tyle samo, co na kobietę żydowską (z tendencją wzostu). W 1969 roku różnica wynosiła 6 narodzin na rzecz kobiety arabskiej. Powodem wyrównania różnicy jest przyspieszona modernizacjia w sektorze arabskim, w szczególności wśród kobiet. Na przykład, prawie każda dziewczyna arabska kończy średnią szkołę i coraz większa ich ilość uczy się w szkołach technicznych i na uniwersytetach. Zamiast wychodzić za mąż w wieku 15 lat, rodzić dzieci aż do 55-go roku życia, zaczynają rodzić dzieci po skończeniu 22 lat, a przestają w wieku 45 lat.

3. W 1967 roku 75 % Arabów w Josz* mieszkało na wsi (potrzebne im były ręce do roboty i względnie łatwiej było wychowywać dzieci) ale w 2016 roku 79 % Arabów w Josz* mieszka w miastach.

4. Arabki w Josz* są na drugim miejscu w świecie muzułmańskim, po Maroku, w używaniu środków antykoncepcyjnych.

5. Szybka westernizacja stopnia dzietności Arabów w Josz*: 5 narodzin na kobietę w roku 2000, około 3 narodzin w roku 2016, a tendencja jest spadkowa. Przeciętna wieku Arabów w Josz w roku 2000 była 17 lat, wzrosła do 22.7 w roku 2015.

6. Dzietność w Izraelu jest wyższa od dzietności w wielu państwach świata muzułmańskiego (z wyjątkiem Czarnej Afryki i oprócz Sudanu, Jemenu, Egiptu i Iraku) : Iran – 1.83 narodzin na kobietę, Saudia 2.12, Jordania 3.1, północna Afryka 1.8 itp.

7. Notujemy ogromny wzrost rocznych narodzin żydowskich w 1995 roku (80 400), w 2015 (139 000) pomimo stopniowego zmniejszenia dzietności w sektorze charidim, ale wobec gwałtownego wzrostu wśród społeczności laickiej- z jednoczesnym ustabilnieniem ilości narodzin arabskich w granicach linii zielonej, w Josz* i w Gazie. W 1955 roku 69% było żydowski narodzin, a w roku 2015 jest 77 % narodzin żydowskich dzieci.

8. Społeczeństwo żydowskie młodnieje: szybki spadek stosunku zgonów wobec narodzin wśród Zydów (40% w 1995 wobec 27% wroku 2015), natomiast wzrastający w sektorze arabskim: 8 % do 12.5 %.

9. Każdego roku, począwszy od 1950, notowana jest ujemna emigracja Arabów z Josz*, mimo że ilość emigrantów spadła w latach 1967 do 1993 w następstwie ulepszeń infrastruktury w zakresie zdrowia, farmaceutyki, zatrudnienia i oświaty, dokonanych przez rząd izraelski. Ujemny bilans emigracyjny z Josz* rośnie (wg. danych Straży Granicznej we wszystkich międzynarodowych punktach granicznych) z 2000 w roku 2000, do 17 000 w roku 2015, 25 000 w roku 2014, 20 000 w 2013, 18 000 w 2012 itd. Większość emigrantów to młodzi ludzie.

10. Natomiast bilans emigracji żydowskiej jest dodatni i jego tendencja jest rosnąca. Ilość emigrantów z Izraela w ostatnich latach (około 7 000 na rok) zmniejszyła się o 50 % w stosunku do ilości emigrantów z roku 1990 (14 000), pomimo, że ludność prawie podwoiła się, z 4.5 milionów do 8.5 milionów.

11.  Nadmuchane składniki demografii arabskiej w Josz*:

a. Około 400 000 Palestyńczyków (większość z Josz*) przebywa za granicą ponad jeden rok, ale pozostają w spisie ludności (w przeciwieństwie do procedury przyjętej w Izraelu i na świecie). Te dane wziąłem z wypowiedzi prezesa palestyńskiego Centralnego  Urzędu Statystycznego w  w dniu 26.2.1998 i w czerwcu 2005 roku, oraz z orzeczenia Komisji Wyborczej z dnia 14.10 2004, są też opublikowane na stronie Centralnego Biura Statystycznegow spisie ludności z 1997 roku i z 2007 roku, także mówił o tym palestyński vice-Minister Spraw Wewnętrznych 20.10 2014,  i te same dane znajdują się w VI-tym tomie, str 25, raportu Banku Swiatowego z września 1993 roku.

b. Około 300 000 Arabów jerozolimskich, posiadających izraelskie dowody osobiste, liczeni są podwójnie przez palestyńskie Centralne Biuro Statystyczne: raz jako arabowie izraelscy, drugi raz jako Arabowie Władz Palestyńskich.

c. Około 100 000 Arabów z Josz* (większość) i z Gazy, którzy pobrali się z Arabami i Arabkami izraelskimi dostali dowody osobiste izraelskie i też są liczeni podwójnie przez palestyńskie Biuro Statystyczne: raz jako Arabowie izraelscy drugi raz jako Arabowie Władz Palestyńskich.

d. Analiza Banku Swiatowego z 7 września 2006 roku tycząca systemu nauczania w Josz i w Gazie, pokazuje „nadmuchanie” w 32% ilości narodzin.

e. W spisie ludności z roku 2007 są Arabowie którzy urodzili się w latach 1850 i 1845 …

Palestyńskie Centralne Biuro Statystyki ignoruje ujemny roczny bilans emigracyjny i twierdzi że bilans jest zerowy.

W 2016 roku jest wyraźna większość żydowska 66 %, (6.7 milion Zydów, 1.75 milion Arabów w Josz i 1.75 milion Arabów w „zielonej linii”) z tendencją wzrostu w Josz i w granicach zielonej linii . Założenie tendencji wzrostu z bezprzykładnym wzrostem dzietności i dodatnim bilansem imigracyjnym, porównajmy z mniejszością żydowską 9 % w roku 1900, 39 % do roku 1947. W 1948 roku była większość zydowska zaledwie 55 % w żydowskiej części pdziału kraju przez ONZ.

W przeciwieństwie do przyjętej opinii, Izrael nie spodziewa się opóźnionego wybuchu bomby demograficznej, lecz cieszy się wzrostem demografii żydowskiej. Tempo wzrostu ludności żydowskiej, wyjątkowe w gospodarkach zaawansowanych ( prowadząc do zwiększenia kręgu pracowników i cykli rekrutacyjnych) jest źródłem optymizmu opartego na faktycznym wzroście gospodarczym i militarnym, jest podstawą polityki opierającej się na bezpieczeństwie demograficznym, i przemyślanego planowania, na długą falę, infrastruktury narodowej w celu zapobieżenia „zjawisku sardynek” w szkolnictwie, zdrowiu, planowaniu budowy mieszkań i w rozwoju komunikacji.

16.12.2016

Amb. ret. Yoram Ettinger is a consultant on US-Israel relations as well as the Chairman of Special Projects at the Ariel Center for Policy Research. Formerly the Minister for Congressional Affairs to Israel’s Embassy in Washington, DC, Ettinger also served as Consul General of Israel to the

Southwestern US. He is a former editor ofContemporary Mideast Backgrounder, and is the author of the Jerusalem Cloakroom series of reports which is featured on the ACPR website.

Tłumaczenie z hebrajskiego przez Olgę Degani