Osiem stopni cedaki (dobroczynności) według Majmonidesa (Rambama) [1138–1204]

Od najniższego do najwyższego.

1. Gdy dajemy wspomożenie potrzebującemu, ale z posępną, kwaśną miną.
2. Gdy dajemy mniej, niż potrzebuje ten, komu dajemy, ale z życzliwością.
3. Gdy dajemy tyle, ile trzeba, ale tylko, gdy nas poproszą.
4. Gdy dajemy nim zostaliśmy poproszeni.
5. Gdy biedak wie, kto go wspomógł, ale ofiarodawca nie wie, kto otrzymał wspomożenie.
6. Gdy ofiarodawca wie, kto otrzyma jego pieniądze, ale otrzymujący nie wie, kim jest ofiarodawca.
7. Gdy ani dający nie zna otrzymującego, ani otrzymujący – ofiarodawcy. Stąd rola organizacji, które pomagają biednym i pośredniczą pomiędzy ofiarodawcami i potrzebującymi.
8. Najwyższym stopniem cedaki jest danie zatrudnienia potrzebującemu, lub udzielenie mu pożyczki, żeby mógł zacząć własną działalność gospodarczą i nie polegał już na wspomożeniu od innych.