pytanie od czytelnika:

Po obejrzeniu najnowszego filmu Sekielskich, zastanawiam się, jak judaizm odnosi się do celibatu?

odpowiedź :

Judaizm – w przeciwieństwie do innych religii (np. niektóre Kościoły chrześcijańskie oraz buddyzm) – nie uznaje celibatu za żadną wartość, a wręcz przeciwnie – za grzech. Wartością jest małżeństwo i prokreacja w małżeństwie. Bóg mówi do ludzi: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się” (Bereszit 1:28) i w Torze jest to pierwsze przykazanie skierowane do całej ludzkości. W religijnym prawie judaizmu zobowiązuje ono każdego mężczyznę do małżeństwa i posiadania potomstwa.

Pierwsza wypowiedź Boga na temat człowieka, jaką odnotowuje Tora, to stwierdzenie na temat samotnego mężczyzny: „Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam” (Bereszit 2:18). I Bóg stworzył kobietę. Dopiero mężczyzna i kobieta razem stanowią – w rozumieniu judaizmu – pełnego człowieka: „Stworzył Bóg człowieka według Swojej istoty. (…) Stworzył ich jako mężczyznę i kobietę” (Bereszit 1:27), którzy mieli stać się „jednym ciałem” (Bereszit 2:24). Człowiek żyjący w celibacie to jakby jedynie „pół człowieka” w perspektywie filozofii judaizmu. Zjednoczenie się mężczyzny i kobiety nie jest według Tory wyłącznie ideałem, ale jest realną podstawą żydowskiego rozumienia bycia człowiekiem. Zaprzeczanie tej zasadzie, jest równoznaczne z zaprzeczaniem samemu życiu. Dlatego mężczyźni nieżonaci nie mogli np. zasiadać w Sanhedrynie jako sędziowie i wykonywać wielu innych istotnych funkcji w społeczeństwie, bo nie posiadając rodziny pozbawieni byli rzeczywistej wiedzy o realnych ludzkich problemach.

Celibat, według judaizmu, nie uświęca. To małżeństwo i jego konsekwencje, czyli posiadanie dzieci, ich wychowywanie – uświęcają. W Talmudzie czytamy: „Ten, kto nie ma żony, żyje bez radości, bez błogosławieństwa, bez pokoju” (Jewamot 62b).

Dodatkowym, bardzo ważnym aspektem tego nakazu zakładania rodziny przez mężczyzn, jest troska judaizmu o to, co będzie się działo z mężczyznami, a więc i ze społeczeństwem, jeżeli mężczyźni nie skanalizują swojego popędu seksualnego w małżeństwie. Celibat sprzyja pedofilii. Celibat sprzyja homoseksualizmowi.  Nie „powoduje”, nie „jest przyczyną”, nie „wywołuje” – ale właśnie sprzyja. To działa w „obie strony”. Celibat instytucjonalny może przyciągać tych, którzy mają problemy w relacjach z kobietami i z założeniem rodziny, a także celibat może powodować stosowanie zastępczych metod na rozładownie popędu seksualnego.

Judaizm także dostrzega już od tysięcy lat, że przeważająca liczba przestępstw (a nawet zbrodni) jest dokonywana przez nieżonatych mężczyzn. Szczególnie przestępstw seksualnych. Rodzina – jest najważniejszą i najskuteczniejszą metodą na ochronę społeczeństwa przed zagrożeniem, jakie stanowi ta grupa. Stąd uczynienie przez judaizm – jako pierwszą religię w historii ludzkości – ze związku mężczyzny i kobiety (i to wyłącznie takiego związku!) powinności religijnej. Tego nie było nigdy wcześniej w żadnej kulturze. Zadecydowało to o stworzeniu nowego modelu rodziny, który – przejęty z judaizmu przez chrześcijaństwo – przyczynił się w sposób decydujący do cywilizacyjnego postępu ludzkości.

(opr. Paweł Jędrzejewski)