Stwarzanie świata rozpoczęło się umownego 25 dnia miesiąca elul, w roku, który nie istniał jako pełny rok, bo ludzki czas zaczął się dopiero w momencie zakończenia Stwarzania i od obecności człowieka. 25 dzień elul to – patrząc tak, jakby to były realne dni – niedziela. Bóg kontynuował powoływanie świata do istnienia przez umowne: poniedziałek, wtorek, środę, czwartek, a w piątek stworzył człowieka. Był to pierwszy dzień miesiąca tiszri. Pierwszy dzień ludzkiego czasu i żydowskiego kalendarza. Drugiego dnia miesiąca tiszri była więc sobota i Bóg uświęcił ten dzień, jako Szabat – pierwszy Szabat. Od tego momentu wszystkie Szabaty przez wszystkie następne lata doprowadzają nas konsekwentnie do Szabatu, który zacznie się w najbliższy piątek o zachodzie słońca.

Przy obliczeniach kalendarzowych trzeba pamiętać, że system żydowski opiera się na trzech zjawiskach astronomicznych: obrocie Ziemi dokoła jej osi (dzień), obrocie Księżyca wokół Ziemi (miesiąc) i obrocie Ziemi dokoła Słońca (rok). Ponieważ zjawiska te są niezależne od siebie, w kalendarzu żydowskim – aby je pogodzić – pojawia się dwanaście lub trzynaście miesięcy w roku, miesiąc ma 29 lub 30 dni, a rok ma 353, 354, 355, 383, 384 lub 385 dni.

Astronomicznym punktem wyjścia wyliczeń jest nów księżyca miesiąca tiszri, zwany molad tiszri. Dokładny czas trwania miesiąca księżycowego, czyli czasu od jednego moladu do następnego, został ustalony przez rabiego Hilela w roku 4119 (żydowskiej rachuby czasu, czyli ponad 1650 lat temu) na 29 dni, 12 godzin i 793 halakim (trzyipółsekundowych odcinków czasowych). Współcześni astronomowie wyliczają go na 29 dni, 12 godzin 44 minuty i 2,8 sekundy, czyli 29 dni, 12 godzin i 792.84 halakim. Wynika z tego, że wyliczenia Hilela były tylko o pół sekundy mniej dokładne, niż wyliczenia współczesne. Oczywiście ta różnica w czasie nie ma nic wspólnego z Szabatem, bo dotyczy miesięcy, a nie dni.

Należy natomiast przy obliczeniach uwzględnić, że rok żydowski rozpatrywany jest w dziewiętnastoletnim cyklu (data urodzin każdego człowieka w kalendarzu żydowskim i gregoriańskim zbiegnie się raz na dziewiętnaście lat), który składa się z dwunastu lat po dwanaście miesięcy i siedmiu lat przestępnych – trzynastomiesięcznych. Jest to rok trzeci, szósty, ósmy, jedenasty, czternasty, siedemnasty i dziewiętnasty. Do tego dochodzą jeszcze inne ważne elementy: pewne dni roku są opóźniane, aby uniknąć konfliktu pomiędzy niektórymi świętami a Szabatem. Natomiast Szabat, oczywiście, nigdy nie jest przesuwany.