25 września 2022 roku, po zachodzie słońca, zaczyna się Nowy Rok 5783.

Żydowski Nowy Rok obchodzony jest zupełnie inaczej niż Nowy Rok w większości kultur. Nie jest okazją do radosnej celebracji, alkoholu i zabawy. Jest Dniem Sądu. Przygotowania do tego dnia trwają już w miesiącu elul poprzedzającym święto – i polegają na analizowaniu własnych uczynków, szczególnie tych złych – skierowanych przeciwko ludziom i Bogu. Celem etycznym Rosz Haszana i następującego po nim (dziesiątego dnia tiszri) Jom Kipur jest analizowanie własnego życia, dostrzeżenie win, okazanie skruchy, przebłaganie Boga i skrzywdzonych bliźnich. Jest szczególną cechą judaizmu, że Nowy Rok staje się okazją do rozliczenia swojego życia, ocenienia własnej postawy wobec Boga i ludzi.

Dni Rosz Haszana nie są jednak dniami sądu wyłącznie nad Żydami. Bóg osądza wszystkie istoty i wszystkich ludzi na podstawie ich czynów. Decydują się ich przyszłe losy. Dlatego dni pomiędzy Rosz Haszana a Jom Kipur nazywane są Jamim noraim (Strasznymi dniami) lub Aseret jemej teszuwa (Dziesięć dni skruchy). W dzień Rosz Haszana Bóg otwiera Księgi i zapisuje w nich przyszłość całej ludzkości – każdego człowieka z osobna, według jego win i zasług.

Uniwersalizm Rosz Haszana uzmysławiają modlitwy, które trwają tego dnia zazwyczaj aż do południa. W modlitwie Szemone esre odmawianej na Rosz Haszana głównym tematem jest władza Boga nad całym światem i prośba, aby wszyscy ludzie uwierzyli w Boga i przestrzegali jego przykazań.

W Szemone esre na musaf odmawia się trzy szczególne błogosławieństwa: Malchujot, Zichronot i Szofrot. Pierwsze z nich (dosłownie: „Władza królewska”) omawia zwierzchnictwo Boga nad światem, drugie („Upamiętnienia”) – przypomina opiekę Boga nie tylko nad narodem Jisraela, ale nad całą ludzkością, trzecie – przywołuje otrzymanie Tory i dźwięk szofaru, który rozlegał się wówczas pod górą Synaj.

Dęcie w szofar jest przykazaniem Tory, którego wypełnienie nakazane jest w pierwszy dzień Rosz Haszana. Mędrcy ustanowili ten obowiązek również w drugi dzień święta. Rolę dęcia w szofar tak opisuje Rambam: „(micwa ta) pobudza nas słowami: „Obudź się, o uśpiony! Spójrz na swoje czyny i wróć do Boga! Przypomnij sobie Stworzyciela – ty, któryś zapomniał prawdy własnego istnienia, poświęcając się próżnym działaniom życia, które nie mogą ci pomóc. Wejrzyj na swoją duszę! Zmień swoje czyny i postępowanie na lepsze! Odstąp od niegodziwości”.