Nie jest możliwe całkowite uniknięcie tego, co codzienne, ale halacha (prawo religijne) nakazuje robienie wszystkiego, co możliwe, aby Szabat odróżniał się od pozostałych dni tygodnia. Generalnie więc, należy unikać czynności powszednich, a te czynności zwyczajne, z których wykonywania nie da się zrezygnować, należy wykonywać w niezwyczajny sposób.

Prawo religijne wprowadza pojęcie uwdin de-chol.

Uwdin de-chol to „sprawy życia codziennego” i halacha ich zakazuje w Szabat.

Szczegółowe reguły zabraniają prowadzenia interesów w Szabat, rozmawiania na tematy powszednie, wykonywania czynności, które są rutynowe w dni powszednie, albo w sposób, który jest charakterystyczny dla zwykłego dnia tygodnia. Dlatego np. nie wolno iść szybkim krokiem, aby załatwić jakąś swoją sprawę, natomiast wolno a nawet trzeba iść szybkim krokiem do synagogi lub w celu studiowania Tory.
Zakaz prowadzenia działalności zawodowej i interesów obejmuje zakaz kupowania i sprzedawania, wypożyczania i wynajmowania, odwiedzania własnego sklepu, warsztatu, biura, pola – jeżeli robi się to, aby sprawdzić, co trzeba uzupełnić, dokupić, naprawić po Szabacie.

Zakaz dotyczy też prowadzenia rozliczeń finansowych, czytania fachowej literatury związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na te tematy nie wolno też rozmawiać, ale zakaz nie obejmuje myślenia o nich, bo myślenia po prostu nie da się podporządkować zakazom. Sprawy biznesowe należy jednak zakończyć przed Szabatem – o ile to możliwe – w taki sposób, aby nie musieć o nich myśleć w Szabat. Mechilta stwierdza: „Ten, kto odpoczywa w Szabat, powinien czuć się tak, jakby cała jego praca została zakończona„.

***

Idea, że Szabat i świat, który ma nadejść (Olam Haba), są tym samym – jest odwieczna.
Midrasz mówi, że gdy Bóg dawał Jisraelowi Torę, rzekł:
– Moje dzieci, jeżeli przyjmiecie Torę i będziecie przestrzegać moich micwot, dam wam na zawsze, na całą wieczność, najbardziej cenną rzecz, jaką mam.
– Czym jest ten skarb, który nam dasz, jeśli będziemy posłuszni Torze? – zapytał Jisrael.
– Dam wam świat, który ma nadejść.
– Pokaż nam na tym, istniejącym już świecie, przykład Przyszłego Świata.
– Tym przykładem jest Szabat. Szabat ma smak Przyszłego Świata.
(na podstawie: Abraham Joshua Heschel, Szabat, za: Alfabet Rabbiego Akiby, Ocar Midraszim)

(pj)